Nocnikowanie, czyli pożegnanie się z pieluszkami i rozpoczęcie korzystanie z nocnika, to niełatwy moment w życiu małego dziecka. Również wśród rodziców sprawa ta wywołuje sporo nerwów, wątpliwości i pytań.

Kiedy wprowadzić nocnikowanie?

Najczęściej nocnikowanie rozpoczyna się w 2. roku życia dziecka. Dopiero na tym etapie układy nerwowy i moczowy człowieka mogą być na tyle rozwinięte, aby organizm był w stanie trzymać mocz, świadomie kontrolując ten proces. Nie oznacza to jednak, że da się ściśle określić odpowiedni moment na nocnikowanie. Każde dziecko jest przecież inne i rozwija się – zarówno fizycznie, jak i psychicznie – w swoim rytmie, nie zawsze dokładnie takim, jak otaczający go rówieśnicy.

Część maluchów może więc wykazywać chęć wejścia w nowy etap wcześniej, a inne będą gotowe do odpieluchowania znacznie później, np. w wieku 3 lat. Mały człowiek przede wszystkim musi być już w stanie rozumieć i wykonywać określone polecenia oraz naśladować czynności i zachowania osób w najbliższym otoczeniu.

Należy też kontrolować stan pieluszki w ciągu dnia – jeśli będzie sucha przez dłuższy czas (ok. 2 godziny), może być to sygnałem, że warto spróbować przygodę z nocnikiem. Nie można jednak zaczynać całego procesu w trudnych czy wyjątkowych momentach w życiu dziecka, związanych np. z pójściem do żłobka, zmianą miejsca zamieszkania, narodzinami rodzeństwa, rozwodem rodziców itp.

Nocnikowanie to zatem sprawa bardzo indywidualna, uwarunkowana wieloma czynnikami. Nie warto robić niczego na siłę ani słuchać w tej kwestii uwag innych – każdy rodzic najlepiej zna potrzeby i możliwości swojego dziecka.

Główne zasady nocnikowania

Rodzice często mają wątpliwości co do tego, jak rozpocząć odpieluchowanie oraz jakimi zasadami się kierować w trakcie jego trwania. Na pewno należy wykazywać w tej kwestii rozsądek, opanowanie, obserwować dziecko i słuchać własnej intuicji. Czasem pozbycie się pieluszki może trwać bardzo długo – to niełatwy proces wymagający ogromu cierpliwości i czasu.

Jeżeli rodzic będzie pokazywał dziecku swoje poirytowanie, złość czy frustrację, wówczas maluch może zniechęcić się do dalszych prób i odmawiać współpracy, co znacznie przedłuży lub całkowicie zatrzyma odpieluchowanie. Dorośli powinni podejść do zadania ze spokojem i opanowaniem, tłumaczyć cierpliwie dziecku tę kwestię i pokazując spokojnie, o co w tym wszystkim chodzi.

Bardzo przydatne mogą być dostosowane do wieku książeczki o takiej tematyce. Pozwalają nie tylko oswoić pewne emocje, ale też utrwalać odpowiednie zachowania w sytuacji, gdy pojawi się potrzeba fizjologiczna. Warto wybrać też atrakcyjny dla malucha nocnik (np. kolorowy, grający, z bohaterami ulubionych bajek), który zachęci do korzystania. Jeśli dziecko nie jest pewne i odczuwa niepokój, można powoli oswajać go z nowym, nieznanym dotąd przedmiotem, wykorzystując w tym celu ulubione zabawki (sadzanie misiów czy lalek na nocniku).

W trakcie odpieluchowania warto ubierać malucha wygodnie, w odzież, którą można szybko i łatwo ściągnąć w razie nagłej sygnalizacji potrzeby. Nocnikowanie to również czas, który wymaga od rodziców częstego chwalenia latorośli.